Opera w trzech aktach Francisa Poulenca o losie karmelitanek z zakonu w Compiègne podczas Wielkiej Rewolucji Francuskiej

Dialogi karmelitanek Francis Poulenc

dyrygent: Yannick Nézet-Séguin

reżyseria: John Dexter

scenografia: David Reppa

kostiumy: Jane Greenwood

światło: Gil Wechsler

w rolach głównych: Isabel Leonard jako Blanche de la Force, Adrianne Pieczonka jako Pani Lidoine (nowa przeorysza), Erin Morley jako Siostra Konstancja, Karen Cargill jako Matka Maria, Karita Mattila jako Pani de Croissy (stara przeorysza), David Portillo jako Kawaler de la Force, Dwayne Croft jako Markiz de la Force

Długa droga wiodła od prawdziwego wydarzenia – skazania na śmierć karmelitanek z zakonu w Compiègne podczas Wielkiej Rewolucji Francuskiej (1789) – do prapremiery „Dialogów karmelitanek” w La Scali w 1957 roku. Najpierw ich losy opisała w powieści Gertrude von Le Fort. Potem historia zakonnic pojawiła się na scenie teatralnej w dramacie Georges’a Bernanosa. Sztuka przykuła uwagę Francisa Poulenca, który skomponował do niej intymną muzykę, nie wprowadzając prawie żadnych skrótów w tekście. Choć akcja rozgrywa się w XVIII-wiecznej Francji, kompozytor widział w dziele wyraz okropności II wojny światowej i obozów koncentracyjnych. Hrabianka Blanche wstępuje do klasztoru, który wkrótce potem zostaje zniszczony przez rewolucję. Dziewczyna ucieka, inne zakonnice zostają skazane na ścięcie. W ostatnim momencie Blanche dobrowolnie przyłącza się do nich i wchodzi na szafot.

__________________________________
O nowojorskiej Met i transmisjach

The Metropolitan Opera – najważniejszy teatr operowy świata nie od dziś jest wyznacznikiem najwyższego poziomu i klasy. Teatr rozpoczął działalność w 1883 roku w niewielkim, ale bogato zdobionym budynku. Tam występowały legendy opery, jak Maria Callas, Enrico Caruso czy Polacy – bracia Reszke. W 1966 roku otworzono nowy, jeden z największych (widownia ma blisko 4.000 miejsc) i najlepiej wyposażonych teatrów operowych na świecie w Lincoln Center na Manhattanie. Teatr gra dziś około 250 spektakli w sezonie.

Cyfrowy sygnał o wysokiej rozdzielczości dociera do adresata za pomocą satelity okołoziemskiego zaledwie z kilkusekundowym opóźnieniem. Dzięki temu, że Met transmituje spektakle popołudniowe, w Europie możemy je oglądać wieczorem, w porze idealnej na „wizytę w operze”. 

Opery wykonywane są w języku oryginału. Transmisje odbywają się z napisami w języku  polskim.

__________________________________

Cykl The Met: Live in HD jest realizowany dzieki szczodremu finansowemu wsparciu jego fundatora, czyli The Neubauer Family Foundation. Globalnym sponsorem cyklu jest także Bloomberg Philantropies. Transmisje w technologii HD wspierane są przez Toll Brothers America’s luxury home builder.

Więcej informacji: nazywowkinach.pl